Ерболат Кудайбергенов Сендей сулу бар екенин ким билген
Сендей сұлу бар екенiн кiм бiлген
Балдай тәттi ыстық қызыл тiлiңнен
Толықсыған анарың жанып тұрган жанарың
Қыпша белiң кұшактайын
Ал қызыл гүлдей лүпiлдеген ернiң
Қатты соққан жүрегiм талықсиды менiң
Ерболат келшi десең болды маған
Күмiстей көзiңе батып кеттiм сенiң
Мүсiн бiткен маралдай қалай өтем қарамай
Сана сезiм мас болып тұрмын қасыңа бара алмай
Сыр бiлдiрме түш махаббат деген күш
Қыпша боран бел құшағыма кел