Жанбыр Кали Маған не жоқ
Бұл сен елесімдегі көрсем деймін кейпіңді
Жарықтан түр ішіндегі
Ішімнен тартатын не бар екен түсінбеймін
Шешілді киімің толқып терлеймін
Адам жоқ қателеспейтін
Кім бар менімен келіспейтін
Шешілмейтін түйін жоқ
Жылы солесең інінен шыгады жыланда
Айтар саған сөзім көп
Ішімді босатып тұрам анда санда
Сөлей берем суға батсамда
Ойым терең түбын тапсанда
Коресің өзіңді соныңда
Айтарым саған таңқалма
Кетермін таң атарда келемін күн батарда
Көрдім талай ап арзан
Сырты бүтін іші түтін жандарда
Ойы жоқ алда не болатынын
Тойса болды асқазан
Батыстан болғасын сөзимді щищ
Көңіліңді босқа түсірмешіш
Өзгермеймін бәрібір келіспеймін
Қанша айтсаңда түзелмеймін
Көзіңдегі жасыңды мен сүртпеймін
Айта берме маған миым түртпейді
Уақытым мені мүлдем күпейді
Маған не жоқ маған не жоқ
