Калифарния Лирика
Тарқатайын
Айтпасам сөзімді
Өзегің қазір өртенеді
Өзегім төнкереді
Өшіріліп барасын
Байқамай
Ер-жетпей бой жетпей
Қол алыстық біз ертерек
Ол кезде екеумізде тентек едік
Арманға жалғыз барғанда
Орманда адасып қалғанда
Еске түсіп өзімді ұмытамын
Өзек жылап тұрып бір таңдар да