айтен расул билсен не кадар не кадар
Bilsən nə qədər, nə qədər belə
Hər gecə toxunub ağlamışam mən
Səndən sonra hər gecə rəsmini
Dizlərim üstə qucaqlamışam mən
Yer elə sənsizlik
Uçuram göylərə, səssizlik
Burada ulduzlar hədsizdir
Bu nə hiss, tüklərim biz-bizdir
Param parça olmuş ürək iyisi gəlir havadan
Göydən baxır necə dözür buna yaradan
Çox ehtiyatsızsan
Ayırdın bizi guya sən ayırırdın ağı qaradan
Bəlkə hər şey düzələr
Tək oluram gecələr
Soyuq olur küçələr
Gəl, mənimlə gecələ
İstərəm təzədən yaşayım səni mən
İstərəm təzədən yaşayım səni mən